насе́чка ж.
1. (действие) насяка́нне, -ння ср.; назу́бліванне, -ння ср.; см. насе́чь;
2. (насечённый узор, насечённое место) насе́чка, -кі ж.; (зарубка) зару́бка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)