удручённо нареч. прыгне́чана; засму́чана;
удручённость прыгне́чанасць, -ці ж.; (опечаленность) засму́чанасць, -ці ж.;
удручённый прич., прил. прыгне́чаны; (опечаленный) засму́чаны;
удручённое состоя́ние прыгне́чаны (засму́чаны) стан;
удручённый челове́к прыгне́чаны (засму́чаны) чалаве́к;
удручённый взгляд засму́чаны по́зірк;
удручи́ть сов. прыгне́сці; (опечалить) засмуці́ць.
удуша́ть несов., прям., перен. душы́ць, заду́шваць; уду́шваць;
удуша́ться страд. душы́цца, заду́швацца; уду́швацца;
удуша́ющий
1. прич. які́ (што) ду́шыць, які́ (што) заду́швае; які́ (што) уду́швае;
2. прил. заду́шлівы; уду́шлівы;
удуше́ние задушэ́нне, -ння ср.; удушэ́нне, -ння ср.; неоконч. душэ́нне, -ння ср.; заду́шванне, -ння ср.; уду́шванне, -ння ср.;
удушённый заду́шаны; уду́шаны;
удуши́ть сов. задушы́ць; удушы́ць.