удуша́ющий
1. прич. які́ (што) ду́шыць, які́ (што) заду́швае; які́ (што) уду́швае;
2. прил. заду́шлівы; уду́шлівы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)