Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

удосто́енный удасто́ены; (награждённый — ещё) ганарава́ны;

рабо́та удосто́ена Госуда́рственной пре́мии пра́ца ўдасто́ена Дзяржа́ўнай прэ́міі (ганарава́на Дзяржа́ўнай прэ́міяй);

удосто́ивать, см. удоста́ивать;

удосто́иваться, см. удоста́иваться;

удосто́ить сов., в разн. знач. удасто́іць; (наградить — ещё) ганарава́ць;

удосто́ить учёной сте́пени до́ктора нау́к удасто́іць вучо́най ступе́ні до́ктара наву́к;

удосто́ить высо́кой награ́ды удасто́іць высо́кай узнагаро́ды (ганарава́ць высо́кай узнагаро́дай);

удосто́ить ла́сковым сло́вом ирон. удасто́іць ласка́вым сло́вам;

удосто́иться в разн. знач. удасто́іцца.

удосу́живаться несов. знахо́дзіць (выбіра́ць) час, збіра́цца; см. удосу́житься;

удосу́житься сов., разг. знайсці́ы́браць) час, сабра́цца;

не удосу́жится написа́ть письмо́ не зно́йдзе (не вы́бера) ча́су (не збярэ́цца) напіса́ць ліст.

удочере́ние удачарэ́нне, -ння ср.;

удочерённый удачаро́ны;

удочери́ть сов. удачары́ць;