удосто́ить сов., в разн. знач. удасто́іць; (наградить — ещё) ганарава́ць;

удосто́ить учёной сте́пени до́ктора нау́к удасто́іць вучо́най ступе́ні до́ктара наву́к;

удосто́ить высо́кой награ́ды удасто́іць высо́кай узнагаро́ды (ганарава́ць высо́кай узнагаро́дай);

удосто́ить ла́сковым сло́вом ирон. удасто́іць ласка́вым сло́вам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)