Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отколошма́тить сов., прост. адкалашма́ціць.

отколу́панный адкалупа́ны;

отколупа́ть сов., прост. адкалупа́ць;

отколу́пнутый адкалупну́ты, адкалу́плены;

отколупну́ть сов., однокр. адкалупну́ць, адкалупі́ць, мног. паадкалу́пліваць.

отколу́пывать несов. адкалу́пліваць, адкалу́пваць;

отколу́пываться страд. адкалу́плівацца, адкалу́пвацца.

отко́ль нареч., уст. адку́ль.

откомандирова́ние адкамандзірава́нне, -ння ср.;

откомандиро́ванный адкамандзірава́ны;