Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отки́нуть сов., прям., перен. адкі́нуць, мног. паадкіда́ць, паадкі́дваць;

отки́нуться адкі́нуцца, мног. паадкіда́цца, паадкі́двацца.

откипа́ть несов. адкіпа́ць.

откипе́ть сов., разг. адкіпе́ць.

откла́дывание адклада́нне, -ння ср., адкла́дванне, -ння ср.;

откла́дывать несов.

1. в разн. знач. адклада́ць, адкла́дваць;

откла́дывать на до́лгое вре́мя адклада́ць на до́ўгі час;

откла́дывать де́ньги на пое́здку адкла́дваць (адклада́ць) гро́шы на пае́здку;

2. (лошадей) уст. адпрага́ць; см. отложи́ть;

откла́дываться

1. адклада́цца, адкла́двацца;

2. страд. адклада́цца, адкла́двацца; адпрага́цца; см. откла́дывать.

откла́ниваться несов. адві́твацца, разві́твацца;

откла́няться сов. адвіта́цца, развіта́цца.

отклева́ть сов.

1. аддзяўбці́;

2. (о рыбе — прекратить клёв) пакі́нуць (пераста́ць) бра́цца;