вычлене́ние мед. вычляне́нне, -ння ср.
вы́члененный мед. вы́членены;
вы́членить сов., мед. вы́членіць;
вы́члениться вы́членіцца;
вычленя́ться возвр., страд. вычляня́цца.
вы́чтенный
1. мат. адня́ты;
2. (удержанный) вы́лічаны, утры́ма́ны.
вы́чурно нареч. вы́чварна, мудраге́ліста;
вы́чурность вы́чварнасць, -ці ж., мудраге́лістасць, -ці ж.;
вы́чурный вы́чварны, мудраге́лісты, выкрута́сісты;
вы́чуры мн., прям., перен. вычва́ры, -раў ед. нет, мудраге́лістасць, -ці ж., выкрута́сы, -саў ед. нет, выкрунта́сы, -саў ед. нет.