выде́рживание вытры́мліванне, -ння ср.;
выде́рживать несов.
1. вытры́мліваць;
2. (терпеть) вытры́мліваць, трыва́ць;
выде́рживаться страд. вытры́млівацца.
вы́держкаI (цитата) вы́трымка, -кі ж.;
◊
на вы́держку без вы́бару, наўда́чу.
вы́держкаII
1. (самообладание) вы́трымка, -кі ж.; (выносливость) трыва́ласць, -ці ж.;
2. фото вы́трымка, -кі ж.
вы́дернутый вы́рваны, мног. павырыва́ны, вы́драны, мног. павыдзіра́ны; вы́скубены, мног. павыскуба́ны, павыску́бваны; вы́шмаргнуты, мног. павышмо́ргваны; вы́цягнуты, мног. павыця́гваны; см. вы́дернуть;
вы́дернуть сов. вы́рваць, мног. павырыва́ць, вы́драць, мног. павыдзіра́ць; вы́скубнуць, мног. павыскуба́ць; вы́шмаргнуць, мног. павышмо́ргваць; вы́цягнуць, мног. павыця́гваць; см. выдёргивать;
вы́дернуться вы́шмаргнуцца, мног. павышмо́ргвацца, вы́цягнуцца, мног. павыця́гвацца, вы́скачыць, мног. павыска́кваць, вы́пасці, мног. павыпада́ць; см. выдёргиваться 1.
выдёргивание вырыва́нне, -ння ср., выдзіра́нне, -ння ср.; выскуба́нне, -ння ср.; вышмо́ргванне, -ння ср.; выця́гванне, -ння ср.; см. выдёргивать;
выдёргивать несов. вырыва́ць, выдзіра́ць; выскуба́ць; вышмо́ргваць; выця́гваць;
выдёргивать зу́бы вырыва́ць зу́бы;
выдёргивать гво́зди вырыва́ць (выдзіра́ць) цвікі́;
выдёргивать се́но из сто́га выскуба́ць се́на са сто́га;
выдёргивать ни́тки из тка́ни вышмо́ргваць ні́ткі з ткані́ны;
выдёргивать цита́ты вырыва́ць цыта́ты;