Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вы́каткаII горн. вы́катка, -кі ж.

вы́катчик горн. вы́катчык, -ка м.;

вы́катчица в разн. знач. вы́катчыца, -цы ж.

выка́тываниеI выка́чванне, -ння ср.; см. выка́тыватьI.

выка́тываниеII выко́чванне, -ння ср.; прост. вытрэ́шчванне, -ння ср.; см. выка́тыватьII.

выка́тыватьI несов. (к вы́катать) выка́чваць.

выка́тыватьII несов. (к вы́катить) выко́чваць; (глаза — ещё) прост. вытрэ́шчваць, вылу́пліваць;

выка́тывать бо́чку выко́чваць бо́чку;

выка́тывать глаза́ выко́чваць (вытрэ́шчваць, вылу́пліваць) во́чы.

выка́тыватьсяI несов., возвр., страд. (к вы́кататься) выка́чвацца.

выка́тыватьсяII несов., возвр., страд. (к вы́катиться) выко́чвацца.

вы́кать несов., прост. (обращаться к кому-л. на «вы») вы́каць.