вы́канье вы́канне, -ння ср.; см. вы́кать.
выканю́чивать несов., прост., обл. выпро́шваць, выкле́нчваць.
вы́канючить сов., прост., обл. вы́прасіць, вы́кленчыць.
выка́пчивать несов. (провяливать в дыму) вывэ́нджваць;
выка́пчиваться возвр., страд. вывэ́нджвацца.
выка́пывание выко́пванне, -ння ср.;
выка́пывать несов., прям., перен. выко́пваць;
выка́пываться возвр., страд. выко́пвацца.
вы́карабкаться сов., разг., прям., перен. вы́карабкацца; вы́караскацца;
так одоле́ла хворь, что едва́ вы́карабкался так прыці́снула хваро́ба, што ледзь вы́караскаўся;
выкара́бкиваться несов. выкара́бквацца; выкара́сквацца.