Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

упоря́дочить сов. упара́дкаваць;

упоря́дочиться упара́дкавацца.

употреби́тельность ужыва́льнасць, -ці ж.; ужы́тнасць, -ці ж., частата́ ўжыва́ння;

употреби́тельный ужыва́льны; ужы́тны;

быть употреби́тельныма́ста) ужыва́цца;

э́то сло́во о́чень употреби́тельно гэ́та сло́ва ве́льмі ча́ста ўжыва́ецца;

употреби́ть сов.

1. (использовать) скарыста́ць, вы́карыстаць;

2. (применить) ужы́ць;

3. (истратить) патра́ціць; см. употребля́ть;

употреби́ться скарыста́цца, вы́карыстацца;

употребле́ние ср.

1. (действие) скарыста́нне, -ння ср., выкарыста́нне, -ння ср.; неоконч. карыста́нне, -ння ср., скарысто́ўванне, -ння ср., выкарысто́ўванне, -ння ср.; ужыва́нне, -ння ср.; тра́чанне, -ння ср.;

спо́соб употребле́ния спо́саб ужыва́ння (карыста́ння);

лека́рство для вну́треннего употребления ляка́рства для ўну́транага ўжыва́ння;

непра́вильное употребле́ние няпра́вільнае выкарыста́нне (ужыва́нне);

2. (состояние) ужы́так, -тку м., ужыва́нне, -ння ср.;

в большо́м употребле́нии у шыро́кім ужы́тку (шыро́ка ўжыва́ецца);

вводи́ть (входи́ть) в употребле́ние уво́дзіць (увахо́дзіць) ва ўжы́так;

выходи́ть из употребле́ния выхо́дзіць з ужы́тку (з ужыва́ння);

сде́лать хоро́шее употребле́ние из чего́-л. до́бра вы́карыстаць што-не́будзь;

вы́шедший из употребле́ния неўжыва́льны, які́ пераста́ў ужыва́цца (выкарысто́ўвацца);

употреблённый

1. скарыста́ны, вы́карыстаны;

2. ужы́ты;

3. патра́чаны; см. употреби́ть;

употребля́емый

1. прич. які́ (што) скарысто́ўваецца, які́ (што) выкарысто́ўваецца; які́ (што) ужыва́ецца; які́ (што) тра́ціцца; см. употребля́ть;

2. прил. ужыва́льны;

употребля́ть несов.

1. (использовать) скарысто́ўваць, выкарысто́ўваць;

употребля́ть свобо́дное вре́мя на чте́ние скарысто́ўваць (выкарысто́ўваць) во́льны час для чыта́ння;

употребля́ть с по́льзой скарысто́ўваць (выкарысто́ўваць);

употребля́ть в де́ло выкарысто́ўваць;

2. (применять) ужыва́ць;

употребля́ть стари́нные выраже́ния ужыва́ць старасве́цкія вы́разы;

он не употребля́ет спиртны́х напи́тков ён не ўжыва́е спіртны́х напо́яў;

употребля́ть власть ужыва́ць ула́ду;

3. (тратить) тра́ціць;

употребля́ть во зло дове́рие злоўжыва́ць даве́рам;

употребля́ть все уси́лия прыклада́ць усе́ намага́нні;