Verbum

упе́чь сов., прям., перен. упячы́;

упе́чься упячы́ся.

упёк кул. упёк, -ку м.

упива́ться несов., прям., перен. упіва́цца;

упива́ться вино́м упіва́цца віно́м;

упива́ться му́зыкой перен. упіва́цца му́зыкай.

упи́ливать несов., разг. адпіло́ўваць, адраза́ць;

упи́ливаться страд. адпіло́ўвацца, адраза́цца.

упили́ть сов., разг. адпілава́ць, адрэ́заць.

упира́ть несов.

1. упіра́ць;

упира́ть ру́ку в бок упіра́ць ру́ку ў бок;

2. перен. (глаза, взор), разг. упіра́ць; утаро́пліваць;

3. перен. (настоятельно указывать, подчёркивать значение), разг. падкрэ́сліваць; рабі́ць упо́р, упіра́ць;

упира́ть на схо́дство явле́ний падкрэ́сліваць падабе́нства з’яў; рабі́ць упо́р (упіра́ць) на падабе́нства з’яў;

4. (красть) прост. пе́рці;

упира́ться

1. в разн. знач. упіра́цца;

упира́ться лбом в сте́нку упіра́цца лбом у сцяну́;

всё э́то де́ло упира́ется в недоста́ток вре́мени уся́ гэ́та спра́ва ўпіра́ецца ў недахо́п ча́су;

2. перен., разг. упіра́цца; (упрямиться — ещё) упа́рціцца, нараві́цца, нату́рыцца;

3. страд. упіра́цца; утаро́плівацца; см. упира́ть​ ^{1, 2};

упира́ться рука́ми и нога́ми упіра́цца рука́мі і нага́мі.

упи́санный

1. упі́саны;

2. упі́саны, умя́ты, апле́цены; см. уписа́ть.