отлича́ть 
1. (различать) адро́зніваць, распазнава́ць;
2. (выделять) вылуча́ць, адзнача́ць;
отлича́ть 
1. (различать) адро́зніваць, распазнава́ць;
2. (выделять) вылуча́ць, адзнача́ць;
отлича́ться
1. (выделяться из числа других) вылуча́цца;
2. (быть непохожим на других) адро́знівацца;
3. (характеризоваться) вызнача́цца, адзнача́цца, характарызава́цца;
4. 
отли́чие 
1. (различие) адро́зненне, -ння 
в отли́чие от… у адро́зненне ад…;
2. (заслуга, отмеченная наградой) адзна́ка, -кі 
дипло́м с отли́чием дыпло́м з адзна́кай;
отличи́тельность адме́тнасць, -ці 
отличи́тельный адме́тны, характэ́рны; адро́зны; (опознавательный) распазнава́льны;
отличи́тельные огни́ (на суда́х) распазнава́льныя агні́;
отличи́тельный знак распазнава́льны знак (знак адро́знення);
отличи́тельный при́знак адме́тная (характэ́рная, адро́зная) адзна́ка.
отличи́ть 
1. (различить) адро́зніць, распазна́ць;
2. (выделить) вы́лучыць, адзна́чыць;
отличи́ться (выделиться) вы́лучыцца; вы́значыцца; (прославиться) прасла́віцца.
отли́чник выда́тнік, -ка 
отли́чница выда́тніца, -цы 
отли́чно
1. 
отли́чно знать выда́тна (ве́льмі до́бра) ве́даць;
2. 
ну вот и отли́чно! ну вось і ве́льмі до́бра!;
3. 
учи́ться на отли́чно вучы́цца на выда́тна;
получи́ть отли́чно по ру́сскому языку́ атрыма́ць выда́тна па ру́скай мо́ве;