Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отлича́ть несов.

1. (различать) адро́зніваць, распазнава́ць;

2. (выделять) вылуча́ць, адзнача́ць;

отлича́ться

1. (выделяться из числа других) вылуча́цца;

2. (быть непохожим на других) адро́знівацца;

3. (характеризоваться) вызнача́цца, адзнача́цца, характарызава́цца;

4. страд. адро́знівацца, распазнава́цца; вылуча́цца, адзнача́цца; см. отлича́ть.

отли́чие ср.

1. (различие) адро́зненне, -ння ср.;

в отли́чие от… у адро́зненне ад…;

2. (заслуга, отмеченная наградой) адзна́ка, -кі ж., выда́тнасць, -ці ж.;

дипло́м с отли́чием дыпло́м з адзна́кай;

отличи́тельность адме́тнасць, -ці ж.; адро́знасць, -ці ж.;

отличи́тельный адме́тны, характэ́рны; адро́зны; (опознавательный) распазнава́льны;

отличи́тельные огни́ (на суда́х) распазнава́льныя агні́;

отличи́тельный знак распазнава́льны знак (знак адро́знення);

отличи́тельный при́знак адме́тная (характэ́рная, адро́зная) адзна́ка.

отличи́ть сов.

1. (различить) адро́зніць, распазна́ць;

2. (выделить) вы́лучыць, адзна́чыць;

отличи́ться (выделиться) вы́лучыцца; вы́значыцца; (прославиться) прасла́віцца.

отли́чник выда́тнік, -ка м.;

отли́чница выда́тніца, -цы ж.

отли́чно

1. нареч., в знач. сказ. ве́льмі до́бра, надзвы́чай до́бра, выда́тна;

отли́чно знать выда́тна (ве́льмі до́бра) ве́даць;

2. в знач. част., разг. (ладно) до́бра, ве́льмі до́бра;

ну вот и отли́чно! ну вось і ве́льмі до́бра!;

3. в знач. сущ., нескл., ср. (отметка) выда́тна;

учи́ться на отли́чно вучы́цца на выда́тна;

получи́ть отли́чно по ру́сскому языку́ атрыма́ць выда́тна па ру́скай мо́ве;