Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отбира́ться страд.

1. забіра́цца; адбіра́цца;

2. адбіра́цца, выбіра́цца;

3. бра́цца; см. отбира́ть.

отби́тый

1. адбі́ты, мног. паадбіва́ны;

2. адкляпа́ны; см. отби́ть.

отби́ть сов.

1. в разн. знач. адбі́ць, мног. паадбіва́ць;

отби́ть но́сик у ча́йника адбі́ць но́сік у ча́йніку;

отби́ть мяч руко́й адбі́ць мяч руко́й;

отби́ть го́род адбі́ць го́рад;

отби́ть за́пах адбі́ць пах;

отби́ть такт руко́й адбі́ць такт руко́й;

2. (выпрямить ударами) адкляпа́ць;

отби́ть ко́су́ адкляпа́ць касу́;

отби́ться в разн. знач. адбі́цца, мног. паадбіва́цца;

но́сик у ча́йника отби́лся но́сік у ча́йніка адбі́ўся;

отби́ться от врага́ адбі́цца ад во́рага;

ло́шадь отби́лась от табуна́ конь адбі́ўся ад табуна́;

от рук отби́ться ад рук адбі́цца.

отблагодари́ть сов. (кого-л.) аддзя́каваць (каму-небудзь).

о́тблеск во́дбліск, -ку м.;

отблесте́ть сов. адблішча́ць;

о́тблёскивать несов. адблі́скваць, дава́ць во́дбліск, адсве́чваць;

отблиста́ть сов.

1. адблішча́ць, адблі́скаць;

2. перен. стра́ціць бляск.

отбо́й в разн. знач. адбо́й, -бо́ю м.;

отбо́й возду́шной трево́ги адбо́й паве́транай трыво́гі;

бить отбо́й біць адбо́й;

отбо́ю нет (от кого-, чего-л.) адбо́ю няма (ад каго-, чаго-небудзь).