Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

накати́ться

1. накаці́цца, насу́нуцца;

2. перен. (внезапно появиться, возникнуть) прост. насу́нуцца, навалі́цца;

накати́лась беда́ навалі́лася (насу́нулася) бяда́і́ха).

нака́тка ж.

1. (действие) нако́чванне, -ння ср.; нака́тка, -кі ж.; см. наката́ть 1—4, накати́ть 1;

2. техн. нака́тка, -кі ж.;

нака́тный техн. нака́тны;

нака́том нареч. нака́там;

нака́тчик нака́тчык, -ка м.;

нака́тчица нака́тчыца, -цы ж.

нака́тываниеI

1. нако́чванне, -ння ср.;

2. нака́чванне, -ння ср.;

3. нае́зджванне, -ння ср.; аб’е́зджванне, -ння ср.; утрамбо́ўванне, -ння ср.;

4. нака́тванне, -ння ср.;

5. накру́чванне, -ння ср.; см. нака́тыватьI.

нака́тываниеII

1. нако́чванне, -ння ср.;

2. наязджа́нне, -ння ср.; см. нака́тыватьII 1, 2.

нака́тыватьI несов. (к наката́ть)

1. нако́чваць;

нака́тывать брёвна нако́чваць бярве́нне;

2. (наготавливать, катая) нака́чваць;

3. (дорогу) нае́зджваць; аб’язджа́ць; (утрамбовывать) утрамбо́ўваць;

4. типогр. нака́тваць;

нака́тывать набо́р нака́тваць набо́р;

5. (навёртывать, наматывать, катаясь) разг. накру́чваць.

нака́тыватьII несов. (к накати́ть)

1. (надвигать, катая, собирать) нако́чваць;

2. (наезжать) разг. наязджа́ць;

3. перен. (внезапно появляться, возникать) разг. надыхо́дзіць, нахо́плівацца, нава́львацца;

4. (на кого — о чувстве, состоянии и т. п.) нахо́дзіць, напада́ць, апано́ўваць, аго́ртваць (каго); ахо́пліваць.