Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вы́читать сов. вы́чытаць.

вычита́ть несов.

1. мат. адніма́ць;

вычита́ть одно́ число́ из друго́го адніма́ць адзін лік ад друго́га;

2. (удерживать) вылі́чваць; утры́мліваць;

вычита́ть из зарпла́ты оди́н проце́нт вылі́чваць (утры́мліваць) з зарпла́ты адзі́н працэ́нт;

вычита́ться страд.

1. адніма́цца;

2. вылі́чвацца; утры́млівацца; см. вычита́тьII.

вы́читка ж., спец. вы́чытка, -кі ж.; (неоконч. действие) вычы́тванне, -ння ср.

вычи́тывание вычы́тванне, -ння ср.;

вычи́тывать несов. вычы́тваць;

вычи́тываться страд. вычы́твацца.

вычища́ть несов., в разн. знач. вычышча́ць;

вычища́ться возвр., страд. вычышча́цца.

вы́чищенный в разн. знач. вы́чышчаны.