отка́зник адка́знік, -ка
Verbum
анлайнавы слоўнікотка́зница адка́зніца, -цы
отка́знический адка́зніцкі;
отка́зничество адка́зніцтва, -ва
отка́зывать
1. адмаўля́ць;
отка́зывать в про́сьбе адмаўля́ць у про́сьбе;
отка́зывать себе́ в чём-л. адмаўля́ць сабе́ ў чым-не́будзь;
2. (завещать)
3. (увольнять)
отка́зывать от ме́ста звальня́ць з ме́сца (з паса́ды);
4. (о механизме) перастава́ць дзе́йнічаць; станаві́цца, псава́цца;
мото́р отка́зывает мато́р стано́віцца (псуе́цца);
отка́зываться адмаўля́цца.
отка́лываниеI
1. адко́лванне, -ння
2. адко́лванне, -ння
отка́лываниеII адко́лванне, -ння
отка́лыватьI
1. (отделять ударом) адко́лваць; (лучину, щепку) адшчэ́пліваць, адшчапля́ць;
2. (делать или говорить что-л. неожиданное)
3.
◊
отка́лывать шту́ки вырабля́ць (урэ́зваць) шту́кі.
отка́лыватьII