выма́хивать несов., прост.
1. (махая, выгонять) выганя́ць;
выма́хивать мух выганя́ць мух;
2. (выхватывать с размаху) выхо́пліваць;
3. (стремительно выбегать, выезжать откуда, куда-л.) выбяга́ць, выско́кваць;
4. (вырастать, становиться высоким) выма́хваць, выганя́ць, выраста́ць.
вы́махнуть сов., прост.
1. вы́гнаць;
2. вы́хапіць;
3. вы́бегчы, вы́скачыць;
4. вы́махаць, вы́махнуць, вы́гнаць, вы́расці; см. выма́хивать.
выма́чивание вымо́чванне, -ння ср.;
выма́чивать несов. вымо́чваць;
выма́чиваться
1. прост. вымо́чвацца, намака́ць, змака́ць;
2. страд. вымо́чвацца.
выма́щивание вымо́шчванне, -ння ср.; (камнем) выбруко́ўванне, -ння ср.;
выма́щивать несов. вымо́шчваць; (камнем) выбруко́ўваць;
выма́щиваться страд. вымо́шчвацца; выбруко́ўвацца.
вы́межевать сов., спец. вы́межаваць.
вымежёвывание спец. вымяжо́ўванне, -ння ср.;