Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

выка́тыватьII несов. (к вы́катить) выко́чваць; (глаза — ещё) прост. вытрэ́шчваць, вылу́пліваць;

выка́тывать бо́чку выко́чваць бо́чку;

выка́тывать глаза́ выко́чваць (вытрэ́шчваць, вылу́пліваць) во́чы.

выка́тыватьсяI несов., возвр., страд. (к вы́кататься) выка́чвацца.

выка́тыватьсяII несов., возвр., страд. (к вы́катиться) выко́чвацца.

вы́кать несов., прост. (обращаться к кому-л. на «вы») вы́каць.

вы́качанный

1. вы́пампаваны;

2. перен., прост. вы́матаны; вы́цягнуты;

вы́качать сов.

1. вы́пампаваць;

2. перен., прост. вы́матаць; вы́цягнуць; см. выка́чивать;

вы́качаться вы́пампавацца.

вы́каченный (к вы́катить) вы́качаны; вы́трашчаны, вы́луплены.

выка́чивание

1. выпампо́ўванне, -ння ср.;

2. перен., прост. вымо́тванне, -ння ср.; выця́гванне, -ння ср.;

выка́чивать несов.

1. выпампо́ўваць;

2. перен., прост. вымо́тваць; выця́гваць;

выка́чивать де́ньги вымо́тваць (выця́гваць) гро́шы;