Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

выездно́й в разн. знач. выязны́;

выездны́е воро́та выязны́я варо́ты;

выездна́я се́ссия выязна́я се́сія;

выездны́е ло́шади выязны́я ко́ні.

выезжа́тьI несов., прям., перен. выязджа́ць.

выезжа́тьII несов. (приучать к езде) аб’язджа́ць, аб’е́зджваць, вые́зджваць.

вы́езженныйI аб’е́зджаны, вы́езджаны; см. вы́ездитьI.

вы́езженныйII (изъезженный) вы́езджаны, аб’е́зджаны.

вые́зживать несов. (приучать к езде) аб’язджа́ць, аб’е́зджваць, вые́зджваць.

вы́ем м.

1. (действие) выма́нне, -ння ср.;

2. (проём) вы́емка, -кі ж.; (вырез) вы́разка, -кі ж.;

вы́емка ж.

1. (действие) выма́нне, -ння ср.;

2. (проём) вы́емка, -кі ж.; вы́разка, -кі ж.; см. вы́ем;

3. (изъятие) юр. адабра́нне, -ння ср.;

вы́емчатый вы́емчаты.

вы́есть сов., в разн. знач. вы́есці, мног. павыяда́ць.