Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отдура́читься сов., разг. аддуры́цца, адгарэ́зіць.

отду́ть сов.

1. ададзьму́ць;

2. прост. (побить) набі́ць, адлупцава́ць.

отду́ться сов. (стать выпуклым) вы́пукліцца, адтапы́рыцца.

о́тдух м., техн. адду́ха, -хі ж., адды́ха, -хі ж.

отду́шина ж.

1. праду́шына, -ны ж., душні́к, -ка́ м.; адду́шына, -ны ж.;

2. перен. адду́шына, -ны ж., праду́ха, -хі ж., разг. адду́ха, -хі ж.;

отду́шник душні́к, -ка́ м.

о́тдых адпачы́нак, -нку м.; спачы́н, -ну м., спачы́нак, -нку м.;

дом о́тдыха до́м адпачы́нку;

отдыха́ть несов. адпачыва́ць; спачыва́ць;

отдыха́ющий

1. прич. які́ (што) адпачыва́е; які́ (што) спачыва́е;

2. сущ. адпачыва́льнік, -ка м.

отдыша́ться сов., прям., перен. адды́хацца, адсапці́ся.