Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отдели́ться

1. в разн. знач. аддзялі́цца, мног. пааддзяля́цца;

2. (выделиться) вы́дзеліцца, вы́лучыцца.

отде́лка ж.

1. (действие) апрацо́ўванне, -ння ср., апрацо́ўка, -кі ж.; адстро́йванне, -ння ср., вы́раб, -бу м.; аздабле́нне, -ння ср., упрыго́жванне, -ння ср.; см. отде́лывать 1—3;

2. (украшение) аздо́ба, -бы ж.;

отде́лочник апрацо́ўшчык, -ка м.; аддзе́лачнік, -ка м.;

отде́лочница апрацо́ўшчыца, -цы ж.; аддзе́лачніца, -цы ж.;

отде́лочный спец.

1. апрацо́ўчы; аддзе́лачны;

отде́лочные рабо́ты апрацо́ўчыя (аддзе́лачныя) рабо́ты;

2. аздо́бны; см. отде́лывать 3;

отде́лывать несов.

1. (окончательно обрабатывать) апрацо́ўваць;

отде́лывать ру́копись апрацо́ўваць ру́капіс;

2. (придавать законченный вид) адстро́йваць, вырабля́ць;

отде́лывать кварти́ру адстро́йваць кватэ́ру;

3. (украшать) аздабля́ць, упрыго́жваць;

4. перен., разг. (ругать) прабіра́ць;

отде́лываться разг.

1. (избавляться от кого-, чего-л.) адчапля́цца, адкру́чвацца, адвя́звацца;

2. (чем) абыхо́дзіцца, адбыва́ць; см. отде́латься;

3. страд. апрацо́ўвацца; адстро́йвацца, вырабля́цца; аздабля́цца, упрыго́жвацца; см. отде́лывать 1—3;

отде́лываться слова́ми, фра́зами адгаво́рвацца.

отде́льно нареч.

1. (обособленно) асо́бна;

2. (порознь) паасо́бку;

отде́льность / в отде́льности паасо́бку;

отде́льный

1. (обособленный) асо́бны;

отде́льная ко́мната асо́бны пако́й;

2. (единичный) паасо́бны; (некоторый) некато́ры;

в ка́ждом отде́льном слу́чае у ко́жным паасо́бным вы́падку;

3. (самостоятельный) асо́бны;

отде́льный батальо́н асо́бны батальён.