Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отдаля́ть несов., прям., перен. аддаля́ць;

отдаля́ться возвр., страд. аддаля́цца.

отда́ние / отда́ние че́сти воен. адда́нне чэ́сці.

о́тданный адда́дзены.

отдарённый аддо́раны.

отда́ривать несов., разг. аддо́рваць;

отда́риваться возвр., страд. аддо́рвацца;

отдари́ть сов., разг. аддары́ць;

отдари́ться аддары́цца.

отда́ть сов., в разн. знач. адда́ць, мног. пааддава́ць;

отда́ть долг адда́ць доўг;

отда́ть жизнь за свобо́ду и незави́симость Ро́дины адда́ць жыццё за свабо́ду і незале́жнасць Радзі́мы;

отда́ть ребёнка в шко́лу адда́ць дзіця́ ў шко́лу;

ружьё о́тдало в плечо́ стрэ́льба аддала́ ў плячо́;

отда́ть честь воен. адда́ць чэсць;

отда́ть дань адда́ць дані́ну;

отда́ть до́лжное адда́ць нале́жнае;

отда́ть после́дний долг (кому) адда́ць апо́шні доўг (каму);

отда́ть бо́гу ду́шу адда́ць бо́гу душу́;