Verbum

уни́зить сов. уні́зіць, знява́жыць;

уни́зиться уні́зіцца.

уни́зывать несов. уні́зваць;

уни́зываться страд. уні́звацца.

у́ник уст., см. у́никум;

уника́льность уніка́льнасць, -ці ж.;

уника́льный уніка́льны;

у́никум у́нікум, -ма м.

унима́ть несов.

1. (укрощать, усмирять) уціхамі́рваць, суніма́ць;

2. (останавливать) суніма́ць;

3. (чувство) суціша́ць;

унима́ться

1. уціхамі́рвацца, суніма́цца;

2. суніма́цца;

3. суціша́цца; см. уня́ться;

4. страд. уціхамі́рвацца, суніма́цца; суціша́цца; см. унима́ть.