Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вы́хлопотать сов. вы́клапатаць.

выхло́пывать несов. (выбивать, выколачивать пыль, сор и т. п.) выбіва́ць.

вы́ход м.

1. вы́хад, -ду м.;

вы́ход кни́ги в свет вы́хад кні́гі ў свет;

вы́ход зерна́ с гекта́ра вы́хад збо́жжа з гекта́ра;

вы́ход проду́кции на едини́цу сырья́ вы́хад праду́кцыі на адзі́нку сыраві́ны;

2. перен. вы́хад, -ду м.; вы́йсце, -ця ср.;

найти́ вы́ход из затрудни́тельного положе́ния знайсці́ вы́хад (вы́йсце) з ця́жкага стано́вішча;

знать все ходы́ и вы́ходы ве́даць усе́ хады́ і вы́хады.

вы́ходец вы́хадзец, -дца м.

выхо́дит вводн. сл. выхо́дзіць;

выхо́дит, я прав выхо́дзіць, мая́ пра́ўда.

вы́ходить сов.

1. (исходить) вы́хадзіць, абхадзі́ць;

2. (добиться выздоровления) вы́хадзіць;

3. (вырастить) вы́няньчыць, мног. павыня́ньчваць, вы́гадаваць, мног. павыгадо́ўваць.

выходи́ть несов., в разн. знач. выхо́дзіць; см. вы́йти.

вы́ходитьсяI сов. (выздороветь) прост. вы́хадзіцца, акрыя́ць, ачуня́ць.

вы́ходитьсяII сов. (перебродить) разг., спец. вы́хадзіцца, перабрадзі́ць.

вы́ходка ж. вы́хадка, -кі ж.; разг. вы́брык, -ку м.;