Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

выве́ивать, см. вывева́ть.

вы́веренный вы́вераны;

вы́верить сов. вы́верыць;

вы́верка вы́верка, -кі ж.

вы́вернутый

1. вы́кручаны, мног. павыкру́чваны;

2. вы́вернуты, мног. павываро́чваны;

3. вы́віхнуты, вы́кручаны, мног. павыкру́чваны, вы́вернуты, мног. павываро́чваны;

4. вы́вернуты; см. вы́вернуть;

вы́вернуть сов.

1. вы́круціць, мног. павыкру́чваць;

вы́вернуть ла́мпочку вы́круціць ля́мпачку;

2. (перевернуть наизнанку) вы́вернуць, мног. павываро́чваць;

3. (вывихнуть) разг. вы́віхнуць, вы́круціць, мног. павыкру́чваць, вы́вернуць, мног. павываро́чваць;

4. (выворотить) вы́вернуць;

бу́ря вы́вернула берёзу бу́ра вы́вернула бяро́зу;

вы́вернуться

1. вы́круціцца, мног. павыкру́чвацца;

2. (перевернуться наизнанку) вы́вернуцца, мног. павываро́чвацца;

3. (вывихнуться) разг. вы́віхнуцца, вы́круціцца, вы́вернуцца, мног. павываро́чвацца;

4. перен. (из затруднительного положения) разг. вы́круціцца, мног. павыкру́чвацца.

вы́верт разг. выкрута́с, -су м., вы́верт, -ту м.;

челове́к с вы́вертом чалаве́к з выкрута́самі (вы́вертамі).

вы́вертеть сов., прост. вы́круціць, мног. павыкру́чваць; см. вы́вернуть 1.

выве́рчивать несов., прост. выкру́чваць;