наду́то нареч. надзьму́та;
наду́тость надзьму́тасць, -ці ж.;
наду́тый
1. прич. надзьму́ты;
2. прич. ашука́ны, абду́раны; см. наду́ть;
3. прич. (увеличенный в объёме) надзьму́ты; (набухший) набрыня́лы;
4. прил., разг. (важный, высокомерный) надзьму́ты, надзіма́ны; (спесивый) ганарлі́вы, ганары́сты, фанабэ́рысты, пыхлі́вы;
5. прил., разг. (обиженный) надзьму́ты; насу́плены;
наду́ть сов.
1. надзьму́ць; (паруса и т. п. — ещё) напя́ць;
наду́ть гу́бы надзьму́ць гу́бы;
наду́ть щёки надзьму́ць шчо́кі;
2. (обмануть) прост. ашука́ць, абдуры́ць;
наду́ться
1. надзьму́цца, мног. панадзіма́цца; (о парусе и т. п. — ещё) напя́цца;
па́рус наду́лся па́рус надзьму́ўся (напя́ўся);
2. перен., разг. надзьму́цца, мног. панадзіма́цца; насу́піцца, мног. панасу́плівацца;
3. (напиться) прост. нажлу́кціцца, нажлу́ктацца.
наду́шенный и надушённый (духами) наду́шаны.
надуши́тьI сов., прост. (задушить в каком-л. количестве) надушы́ць;
надуши́тьII сов. (духами) надушы́ць.
надуши́ться сов. (духами) надушы́цца.