Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

надури́ться прост., см. надура́читься.

наду́то нареч. надзьму́та;

наду́тость надзьму́тасць, -ці ж.;

наду́тый

1. прич. надзьму́ты;

2. прич. ашука́ны, абду́раны; см. наду́ть;

3. прич. (увеличенный в объёме) надзьму́ты; (набухший) набрыня́лы;

4. прил., разг. (важный, высокомерный) надзьму́ты, надзіма́ны; (спесивый) ганарлі́вы, ганары́сты, фанабэ́рысты, пыхлі́вы;

5. прил., разг. (обиженный) надзьму́ты; насу́плены;

наду́ть сов.

1. надзьму́ць; (паруса и т. п. — ещё) напя́ць;

наду́ть гу́бы надзьму́ць гу́бы;

наду́ть щёки надзьму́ць шчо́кі;

2. (обмануть) прост. ашука́ць, абдуры́ць;

наду́ться

1. надзьму́цца, мног. панадзіма́цца; (о парусе и т. п. — ещё) напя́цца;

па́рус наду́лся па́рус надзьму́ўся (напя́ўся);

2. перен., разг. надзьму́цца, мног. панадзіма́цца; насу́піцца, мног. панасу́плівацца;

3. (напиться) прост. нажлу́кціцца, нажлу́ктацца.

наду́шенный и надушённый (духами) наду́шаны.

надуши́тьI сов., прост. (задушить в каком-л. количестве) надушы́ць;

надуши́тьII сов. (духами) надушы́ць.

надуши́ться сов. (духами) надушы́цца.