наду́тый
1. прич. надзьму́ты;
2. прич. ашука́ны, абду́раны; см. наду́ть;
3. прич. (увеличенный в объёме) надзьму́ты; (набухший) набрыня́лы;
4. прил., разг. (важный, высокомерный) надзьму́ты, надзіма́ны; (спесивый) ганарлі́вы, ганары́сты, фанабэ́рысты, пыхлі́вы;
5. прил., разг. (обиженный) надзьму́ты; насу́плены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)