выда́лбливание
1. выдзёўбванне, -ння ср.;
2. вызу́брыванне, -ння ср.; см. выда́лбливать;
выда́лбливать несов.
1. (углубление) выдзёўбваць;
2. (механически выучивать) прост. вызу́брываць;
выда́лбливаться страд.
1. выдзёўбвацца;
2. вызу́брывацца; см. выда́лбливать.
вы́данный
1. в разн. знач. вы́дадзены; (замуж — ещё) адда́дзены;
2. (изданный) вы́дадзены.
вы́данье / на вы́данье уст. на выда́нні.
вы́дать сов., в разн. знач. вы́даць, мног. павыдава́ць; (замуж — ещё) адда́ць;
вы́даться
1. (образовать выпуклость) вы́дацца, вы́таркнуць, вы́пнуцца, вы́пукліцца;
2. (выделиться) вы́значыцца;
3. разг. (случиться, оказаться) вы́пасці; вы́дацца, вы́дарыцца; нада́рыцца; (найтись) знайсці́ся;
вы́дался со́лнечный денёк вы́паў (вы́даўся) со́нечны дзянёк;
вы́далось не́сколько часо́в свобо́дного вре́мени вы́дарылася (знайшло́ся) не́калькі гадзі́н во́льнага ча́су;
вы́дача ж.
1. (действие) выдава́нне, -ння ср., вы́дача, -чы ж.;
2. (выданная сумма) вы́дача, -чы ж.
выдаю́щийся
1. прич. які́ (што) выдае́цца, які́ (што) вытарка́е, які́ (што) выпіна́ецца, які́ (што) выпукля́ецца; які́ (што) вызнача́ецца; см. выдава́тьсяII 1, 2;
2. прил. (выделяющийся среди других) выда́тны.
выдвига́ние
1. высо́ўванне, -ння ср.; выця́гванне, -ння ср.;
2. выстаўле́нне, -ння ср., высо́ўванне, -ння ср.;
3. вылучэ́нне, -ння ср.; см. выдвига́ть;