Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

выгора́живание выгаро́джванне, -ння ср.;

выгора́живать несов., в разн. знач. выгаро́джваць;

выгора́живаться страд. выгаро́джвацца.

выгора́ние выгара́нне, -ння ср., выга́рванне, -ння ср.

выгора́тьI несов. выгара́ць, выга́рваць; см. вы́горетьI.

выгора́тьII несов. выгара́ць; см. вы́горетьII.

вы́горелый вы́гаралы.

вы́горетьI сов. вы́гараць, мног. павыгара́ць, павыга́рваць;

степь ле́том вы́горела стэп уле́тку вы́гараў.

вы́горетьII сов., прост. вы́гараць;

де́ло не вы́горело спра́ва не вы́гарала.

вы́городить сов., в разн. знач. вы́гарадзіць, мног. павыгаро́джваць;