Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

у́зелI

1. (на верёвке и т. п.) ву́зел, -зла́ м.;

завяза́ть узло́м завяза́ць вузло́м;

2. (свёрток) клу́нак, -нка м.;

связа́ть ве́щи в у́зел звяза́ць рэ́чы ў клу́нак;

3. в др. знач. ву́зел, -зла́ м.;

железнодоро́жный у́зел перен. чыгу́начны ву́зел;

почто́во-телегра́фный у́зел пашто́ва-тэлегра́фны ву́зел;

у́зел оборо́ны воен. ву́зел абаро́ны;

го́рдиев у́зел го́рдзіеў ву́зел;

у́зел противоре́чий ву́зел супярэ́чнасцей;

разруби́ть (рассе́чь) го́рдиев у́зел рассячы́ го́рдзіеў ву́зел.

у́зелII мор. ву́зел, -зла́ м.

узело́к уменьш.

1. вузе́льчык, -ка м.;

2. (свёрточек) клу́начак, -чка м.

узи́лище ср., уст. вя́зніца, -цы ж., цямні́ца, -цы ж., астро́г, -га м.

у́зить несов., разг. заву́жваць;

у́зиться разг. зву́жвацца.

у́зкий в разн. знач. ву́зкі;

у́зкая у́лица ву́зкая ву́ліца;

у́зкие рукава́ ву́зкія рукавы́;

в у́зком кругу́ друзе́й у ву́зкім асяро́ддзі сябро́ў;

у́зкие интере́сы ву́зкія інтарэ́сы;

у́зкий практици́зм ву́зкі практыцы́зм;

у́зкая специа́льность ву́зкая спецыя́льнасць;

у́зкое ме́сто ву́зкае ме́сца.

у́зко нареч., прям., перен. ву́зка;

узкова́тый вузкава́ты, заву́зкі.

узкове́домственный вузкаве́дамасны.