Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отда́ривать несов., разг. аддо́рваць;

отда́риваться возвр., страд. аддо́рвацца;

отдари́ть сов., разг. аддары́ць;

отдари́ться аддары́цца.

отда́ть сов., в разн. знач. адда́ць, мног. пааддава́ць;

отда́ть долг адда́ць доўг;

отда́ть жизнь за свобо́ду и незави́симость Ро́дины адда́ць жыццё за свабо́ду і незале́жнасць Радзі́мы;

отда́ть ребёнка в шко́лу адда́ць дзіця́ ў шко́лу;

ружьё о́тдало в плечо́ стрэ́льба аддала́ ў плячо́;

отда́ть честь воен. адда́ць чэсць;

отда́ть дань адда́ць дані́ну;

отда́ть до́лжное адда́ць нале́жнае;

отда́ть после́дний долг (кому) адда́ць апо́шні доўг (каму);

отда́ть бо́гу ду́шу адда́ць бо́гу душу́;

отда́ться

1. (отдать себя, покориться) адда́цца;

отда́ться на во́лю волн адда́цца на во́лю хва́ляў, пакары́цца во́лі хва́ляў;

2. (увлечься чем-л.) адда́цца, уле́гчы (у што);

3. (отразиться) адгукну́цца, адбі́цца;

4. (о боли) адда́цца, кальну́ць.

отда́ча в разн. знач. адда́ча, -чы ж.;

дать в долг без отда́чи даць у доўг без адда́чы;

отда́ча при вы́стреле адда́ча пры стрэ́ле.

отдвига́ть несов., уст. адсо́ўваць;

отдвига́ться возвр., страд. адсо́ўвацца.

отдвижно́й адсо́ўны.