Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

обгова́риваться страд.

1. абгаво́рвацца, абмярко́ўвацца;

2. абгаво́рвацца; см. обгова́ривать.

обговорённый

1. абгаво́раны, абмеркава́ны;

2. уст. абгаво́раны; см. обговори́ть;

обговори́ть сов.

1. (обсудить) разг. абгавары́ць, абмеркава́ць;

2. (оклеветать) уст. абгавары́ць; абылга́ць;

обговори́ться ист., см. оговори́ться.

обго́н абго́н, -ну м.;

обго́нный спец. абго́нны;

обгоня́ть несов., в разн. знач. абганя́ць; (опережать — ещё) абганя́ць, пераганя́ць, апярэ́джваць, выпярэ́джваць; см. обогна́ть.

обгора́живание абгаро́джванне, -ння ср., агаро́джванне, -ння ср.;

обгора́живать несов., прост. абгаро́джваць, агаро́джваць;

обгора́живаться возвр., страд. абгаро́джвацца, агаро́джвацца.