обчекры́женный
1. абалва́нены, абкарна́ны;
2. абалва́нены, абду́раны; см. обчекры́жить;
обчекры́жить сов., прост.
1. (коротко остричь, обкарнать) абалва́ніць, абкарна́ць;
2. перен. (обмануть, провести) абалва́ніць, абдуры́ць;
обчекры́житься (коротко остричься, обкорнаться) прост. абалва́ніцца, абкарна́цца.
обчеса́ть сов., спец. абчаса́ць.
обче́сть сов., прост. аблічы́ць;
обче́сться прост. аблічы́цца;
◊
раз, два и обчёлся раз, два і аблічы́ўся, раз, два і ўсё.
обчёска ж., спец. абчэ́сванне, -ння ср., часа́нне, -ння ср.
обчёсывать несов., спец. абчэ́сваць, часа́ць;
обчёсываться страд. абчэ́свацца, часа́цца.
обчи́стить сов., прям., перен. абчы́сціць, мног. паабчышча́ць;