Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

обва́л абва́л, -лу м.;

обва́л стены́ абва́л сцяны́;

сне́жный обва́л сне́жны абва́л;

обва́ленный

1. абва́лены, мног. паабва́льваны;

2. абкла́дзены, абсы́паны; см. обвали́ть.

обва́ливаниеI

1. абва́льванне, -ння ср.;

2. абклада́нне, -ння ср., абсыпа́нне, -ння ср.; см. обва́ливатьI.

обва́ливаниеII (котлет в муке и т. п.) ука́чванне, -ння ср., абле́пліванне, -ння ср., абсыпа́нне, -ння ср.; см. обва́ливатьII.

обва́ливатьI (к обвали́ть) несов.

1. (обрушивать) абва́льваць;

2. (обкладывать, делать насыпь) обл. абклада́ць, абсыпа́ць.

обва́ливатьII (к обваля́ть) несов., разг. ука́чваць (што), абле́пліваць (чым), абсыпа́ць (чым).

обва́ливатьсяI несов.

1. абва́львацца; см. обвали́ться;

2. страд. абва́львацца; абклада́цца; абсыпа́цца; см. обва́ливатьI.

обва́ливатьсяII (к обва́ливатьII) несов., страд. ука́чвацца (у што), абле́плівацца (чым), абсыпа́цца (чым).

обва́листый разг. абва́лісты;

обва́листый бе́рег абва́лісты бе́раг.

обвали́ть сов.

1. (обрушить) абвалі́ць, мног. паабва́льваць;

обвали́ть поле́нницу дров абвалі́ць касцёр дроў;

2. (обложить, сделать насыпь) обл. абкла́сці, абсы́паць;

обвали́ть и́збу землёй абсы́паць ха́ту зямлёй;