обогна́ть сов., в разн. знач. абагна́ць, мног. паабганя́ць; (опередить — ещё) перагна́ць, мног. папераганя́ць, апярэ́дзіць, вы́перадзіць;

он его́ си́льно обогна́л ён яго́ далёка абагна́ў (апярэ́дзіў).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)