Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

учёс м. па́часкі, -каў ед. нет, па́чассе, -сся ср.

учёт

1. (регистрация кадров) улі́к, -ку м.;

снять (сня́ться) с учёта зняць (зня́цца) з улі́ку;

стать на учёт стаць на ўлік;

брать на учёт браць на ўлік;

2. в др. знач. улі́к, -ку м., падлі́к, -ку м.;

учёт това́ров улі́к (падлі́к) тава́раў;

бухга́лтерский учёт бухга́лтарскі ўлік (падлі́к);

учёт труда́ улі́к (падлі́к) пра́цы;

вести́ учёт весці́ ўлік (падлі́к);

не поддава́ться учёту не паддава́цца ўлі́ку (падлі́ку);

учётный

1. (относящийся к подсчёту) падліко́вы;

2. (относящийся к учёту регистрации) уліко́вы;

учётная ка́рточка уліко́вая ка́ртка;

3. фин. дыско́нтны;

учётный проце́нт дыско́нтны працэ́нт;

учётчик падліко́вец, -ко́ўца м.

учи́лище вучы́лішча, -шча ср.;

вое́нное учи́лище вае́ннае вучы́лішча;

профессиона́льно-техни́ческое учи́лище прафесіяна́льна-тэхні́чнае вучы́лішча;

худо́жественное учи́лище маста́цкае вучы́лішча;

учи́лищный вучы́лішчны.

учине́ние учыне́нне, -ння ср.;

учинённый

1. учы́нены;

2. учы́нены, зро́блены; устро́ены; см. учини́ть;

учини́ть сов.

1. книжн., уст. учыні́ць;

учини́ть распра́ву учыні́ць распра́ву;

2. (устроить, совершить) разг. учыні́ць, зрабі́ць; устро́іць;учини́ть па́кость учыні́ць (зрабі́ць) па́касць;

учини́ть сканда́л учыні́ць (устро́іць) сканда́л;

учини́ться учыні́цца, зрабі́цца;