Verbum

учини́ть сов.

1. книжн., уст. учыні́ць;

учини́ть распра́ву учыні́ць распра́ву;

2. (устроить, совершить) разг. учыні́ць, зрабі́ць; устро́іць;учини́ть па́кость учыні́ць (зрабі́ць) па́касць;

учини́ть сканда́л учыні́ць (устро́іць) сканда́л;