Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

накрути́ться

1. накруці́цца, мног. панакру́чвацца;

2. (навиться, намотаться) накруці́цца, мног. панакру́чвацца; наві́цца, намата́цца.

накру́ченный

1. накру́чаны, мног. панакру́чваны;

2. накру́чаны, мног. панакру́чваны; насука́ны, мног. панасу́кваны; наві́ты, мног. панавіва́ны; см. накрути́ть;

накру́чивание

1. накру́чванне, -ння ср.;

2. накру́чванне, -ння ср.; насу́кванне, -ння ср.; навіва́нне, -ння ср.; см. накру́чивать;

накру́чивать несов.

1. в разн. знач. накру́чваць;

2. (кручением изготовлять) накру́чваць; (насучивать) насу́кваць; (навивать) навіва́ць;

накру́чивать хвост (кому) накру́чваць хвост (каму);

накру́чиваться

1. накру́чвацца;

2. (навиваться, наматываться) накру́чвацца; навіва́цца, намо́твацца; см. накрути́ться;

3. страд. накру́чвацца; насу́квацца; навіва́цца; см. накру́чивать.

накрыва́льщик накрыва́льшчык, -ка м.;

накрыва́ть несов.

1. накрыва́ць;

2. перен. (ловить на чём-л.) разг. лаві́ць, застава́ць, накрыва́ць; см. накры́ть;

накрыва́ться возвр., страд. накрыва́цца; см. накры́ться, накрыва́ть 1.

накры́тый

1. накры́ты;

2. зло́ўлены, заста́ны, заспе́ты, накры́ты; см. накры́ть;

накры́ть сов.

1. накры́ць;

2. перен. (поймать на чём-л.) разг. злаві́ць, заста́ць, заспе́ць, накры́ць;

накры́ть на ме́сте преступле́ния злаві́ць (заста́ць, заспе́ць, накры́ць) на ме́сцы злачы́нства;