Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отво́дка адво́дка, -кі ж.;

отводно́й, отво́дный адво́дны.

отво́док бот. ато́жылак, -лка м., па́растак, -тка м.

отводя́щий

1. прич. які́ (што) заво́дзіць; які́ (што) адво́дзіць; які́ (што) адхіля́е; см. отводи́ть 1—5;

2. прил. адво́дны;

отводя́щий нерв анат. адво́дны нерв.

отвоева́ть сов., в разн. знач. адваява́ць, мног. паадваёўваць;

отвоева́ться разг. адваява́цца;

отвоёванный адваява́ны;

отвоёвывать несов. адваёўваць;

отвоёвываться страд. адваёўвацца.

отво́з м. адво́з, -зу м., адво́зка, -кі ж.