вы́путать сов., прям., перен. вы́блытаць, мног. павыблы́тваць;
вы́путаться
1. вы́блытацца, мног. павыблы́твацца;
2. перен. вы́блытацца, вы́круціцца.
выпу́тывание выблы́тванне, -ння ср.;
выпу́тывать несов. выблы́тваць;
выпу́тываться
1. выблы́твацца;
2. перен. выблы́твацца, выкру́чвацца;
3. страд. выблы́твацца; см. выпу́тывать.
вы́пученный разг. вы́пучаны, мног. павыпу́чваны, вы́пнуты; (о глазах) вы́тарашчаны, вы́трашчаны, вы́луплены, мног. павылу́пліваны.
выпу́чивание выпу́чванне, -ння ср., выпіна́нне, -ння ср.; вытарэ́шчванне, -ння ср., вытрэ́шчванне, -ння ср., вылу́пліванне, -ння ср.;
выпу́чивать несов., разг. выпу́чваць, выпіна́ць; (о глазах) прост. вытарэ́шчваць, вытрэ́шчваць, вылу́пліваць;
выпу́чиваться возвр., страд. выпу́чвацца, выпіна́цца; (о глазах — обычно) вытарэ́шчвацца, вытрэ́шчвацца, вылу́плівацца.
вы́пучить сов., разг. вы́пучыць, мног. павыпу́чваць, вы́пнуць; (о глазах) прост. вы́тарашчыць, вы́трашчыць, вы́лупіць;