Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

напра́вленность накірава́насць, -ці ж., скірава́насць, -ці ж.;

социа́льная напра́вленность сацыя́льная накірава́насць (скірава́насць);

напра́вленный

1. накірава́ны, скірава́ны;

напра́вленная анте́нна радио накірава́ная антэ́на;

взо́ры напра́влены к столи́це по́гляды накіра́ваны (скірава́ны) да сталі́цы;

2. напра́ўлены, наве́дзены, наво́страны;

3. нала́джаны;

4. напра́ўлены, вы́праўлены; см. напра́вить.

направля́ть несов.

1. накіро́ўваць, скіро́ўваць; настаўля́ць;

направля́ть в определённое ру́сло накіро́ўваць (скіро́ўваць) у пэ́ўнае рэ́чышча;

направля́ть шаги́ ісці́;

направля́ть ду́ло ружья́ накіро́ўваць (настаўля́ць) ру́лю стрэ́льбы;

направля́ть заявле́ния накіро́ўваць (пасыла́ць) зая́вы;

направля́ть свой путь накіро́ўвацца, падава́цца;

2. (бритву, нож и т. п.) напраўля́ць; (натачивать) наво́стрываць;

3. (налаживать, организовывать) нала́джваць;

направля́ться

1. накіро́ўвацца, скіро́ўвацца; (идти) ісці́;

по́езд направля́ется в Ви́тебск цягні́к ідзе́ ў Ві́цебск;

2. (налаживаться) нала́джвацца;

3. страд. накіро́ўвацца, скіро́ўвацца; настаўля́цца; напраўля́цца; наво́стрывацца; нала́джвацца; см. направля́ть.

направля́ющая сущ., мат. накірава́льная, -най ж.;

направля́ющий

1. прич. які́ (што) накіро́ўвае, які́ (што) скіро́ўвае; які́ (што) напраўля́е; які́ (што) нала́джвае; см. направля́ть;

2. прил. накіро́ўваючы, накірава́льны, скірава́льны;

направля́ющий ро́лик техн. накірава́льны ро́лік;

3. сущ., техн. накірава́льнік, -ка м.

напра́во нареч. напра́ва.

напра́вщик напра́ўшчык, -ка м.;

напра́вщица напра́ўшчыца, -цы ж.

напра́здноваться сов., прост. насвяткава́цца.