направля́ющий

1. прич. які́ (што) накіро́ўвае, які́ (што) скіро́ўвае; які́ (што) напраўля́е; які́ (што) нала́джвае; см. направля́ть;

2. прил. накіро́ўваючы, накірава́льны, скірава́льны;

направля́ющий ро́лик техн. накірава́льны ро́лік;

3. сущ., техн. накірава́льнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)