Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вы́возной вывазны́.

вывола́кивание вывалака́нне, -ння ср., вывала́кванне, -ння ср.; выця́гванне, -ння ср.; см. вывола́кивать;

вывола́кивать несов., разг. (вытаскивать) вывалака́ць, вывала́кваць; (вытягивать) выця́гваць;

вывола́киваться возвр., страд. вывалака́цца, вывала́квацца; выця́гвацца.

вы́волоченный прост. вы́валачаны, мног. павывалака́ны, павывала́кваны; вы́цягнуты, мног. павыця́гваны;

вы́волочить сов. (вытащить) вы́валачы, мног. павывалака́ць, павывала́кваць; (вытянуть) вы́цягнуць, мног. павыця́гваць.

вы́волочка ж., прост.

1. (действие) вы́валачка, -кі ж.; вывалака́нне, -ння ср., вывала́кванне, -ння ср., выця́гванне, -ння ср.; см. вывола́кивать;

2. (нагоняй) прачуха́нка, -кі ж., лупцо́ўка, -кі ж.

вы́волочь сов., разг. (вытащить) вы́валачы, мног. павывалака́ць, павывала́кваць; (вытянуть) вы́цягнуць, мног. павыця́гваць.

вывора́чивание

1. вываро́чванне, -ння ср.;

2. выкру́чванне, -ння ср., вываро́чванне, -ння ср.;

3. вываро́чванне, -ння ср.;

4. абаро́чванне, -ння ср.; см. вывора́чивать;

вывора́чивать несов.

1. (поворачивая, вытаскивать) вываро́чваць;

2. (вывихивать) разг. выкру́чваць, вываро́чваць;

3. (наизнанку) разг. вываро́чваць;

4. (опрокидывать) прост. абаро́чваць; см. вы́воротить;