устрои́тель нала́джвальнік, -ка
Verbum
анлайнавы слоўнікустрои́тельница нала́джвальніца, -цы
устро́ить
1. (соорудить, построить) устро́іць, зрабі́ць; (смастерить) змайстрава́ць; (приспособить для чего-л.) прыстро́іць, прыла́дзіць;
2. (организовать) арганізава́ць, нала́дзіць; (справить) спра́віць;
устро́ить встре́чу арганізава́ць (нала́дзіць) сустрэ́чу;
устро́ить сва́дьбу спра́віць вясе́лле;
3. (произвести, учинить)
устро́ить сце́ну устро́іць сцэ́ну;
устро́ить сканда́л учыні́ць сканда́л;
4. (привести в порядок) упара́дкаваць; (наладить) нала́дзіць, ула́дзіць;
устро́ить ко́мнату упара́дкаваць пако́й;
устро́ить семе́йную жизнь нала́дзіць сяме́йнае жыццё;
устро́ить дела́ упара́дкаваць (ула́дзіць) спра́вы;
5. (поместить, определить) устро́іць, ула́дзіць, уладкава́ць;
устро́ить на слу́жбу устро́іць (ула́дзіць, уладкава́ць) на слу́жбу;
6.
э́то меня́ устро́ит гэ́та мне пады́дзе, гэ́та мяне́ задаво́ліць;
устро́иться
1. ула́дзіцца; (наладиться) нала́дзіцца; (прийти в порядок) упара́дкавацца;
2. (расположиться) устро́іцца, ула́дзіцца; (приспособиться) прыла́дзіцца;
устро́иться в уголке́ устро́іцца (прыла́дзіцца) у куто́чку;
3. (поступить на работу, занять какое-л. положение) устро́іцца, ула́дзіцца, уладкава́цца;
устро́иться на рабо́ту устро́іцца (ула́дзіцца, уладкава́цца) на рабо́ту.
устро́йство
1. (действие) устро́йванне, -ння
2. упара́дкаванне, -ння
полити́ческое устро́йство паліты́чнае ўпара́дкаванне (уладкава́нне, уладко́ўванне);
3. (строй) лад,
обще́ственное устро́йство грама́дскі лад (пара́дак);
4. (конструкция) устро́йства, -ва
устро́йство мо́ста́ будо́ва (канстру́кцыя) мо́ста;
5. (прибор, оборудование) устро́йства, -ва
регули́рующее устро́йство рэгулю́ючае ўстро́йства (рэгулю́ючы прыбо́р);
счётно-реша́ющее устро́йство лічы́льна-раша́ючае ўстро́йства.
усту́п усту́п, -па
уступа́ть
1. (кого, что, кому, чему) уступа́ць;
2. (поддаваться) паддава́цца (каму, чаму);
3. (кому, чему в чём) уступа́ць; саступа́ць; пераступа́ць;
никому́ не уступа́ть в зна́ниях ніко́му не ўступа́ць у ве́дах;
4. (продавать)
уступа́ться
1. уступа́цца;
2. прадава́цца; уступа́цца, саступа́цца, пераступа́цца;
уступи́тельный
уступи́ть
1. (кого, что, кому, чему) уступі́ць;
уступи́ть ме́сто уступі́ць ме́сца;
уступи́ть па́льму пе́рвенства уступі́ць па́льму першынства́;
уступи́ть свои́ права́ уступі́ць свае́ правы́;
2. (поддаться) падда́цца (каму, чаму);
уступи́ть жела́нию падда́цца жада́нню;
3. (кому, чему, в чём) уступі́ць; саступі́ць; пераступі́ць;
4. (продать)
уступи́ть това́р за полцены́ прада́ць тава́р за паўцаны́;
не уступи́ть ни копе́йки не ўступі́ць (не саступі́ць) ні капе́йкі;
◊
уступи́ть доро́гу уступі́ць (даць) даро́гу, саступі́ць з даро́гі.