выче́рчивать несов. вычэ́рчваць;
выче́рчиваться страд. вычэ́рчвацца.
вы́чесанный вы́часаны, мног. павычэ́сваны;
вы́чесать сов. вы́часаць, мног. павычэ́сваць;
вы́чесаться вы́часацца, мног. павычэ́свацца;
вы́ческа ж. вы́часка, -кі ж.; (неоконч. действие) вычэ́сванне, -ння ср.;
вы́чески мн. вы́часкі, -каў ед. нет, па́часкі, -каў ед. нет, па́чассе, -сся собир., ср., ачо́скі, -каў ед. нет.
вы́честь сов.
1. мат. адня́ць;
2. (удержать) вы́лічыць, мног. павылі́чваць; утрыма́ць; см. вычита́тьII.
вы́чет м.
1. (действие) вылічэ́нне, -ння ср., вы́лік, -ку м.;
2. в др. знач. вы́лік, -ку м.;
◊
за вы́четом (чего-л.) за вы́лікам (чаго-небудзь).
вычёркивание выкрэ́сліванне, -ння ср., выкасо́ўванне, -ння ср.;