Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

угрожа́емый прил., разг. пагража́льны, пагро́злівы; (опасный) небяспе́чны;

угрожа́ть несов. пагража́ць, гразі́ць;

угрожа́юще нареч. пагража́льна, пагро́зліва;

угрожа́ющий

1. прич. які́ (што) пагража́е, які́ (што) гро́зіць;

2. прил. пагража́льны, пагро́злівы; (опасный) небяспе́чны;

угрожа́ющее положе́ние пагража́льнае стано́вішча.

угро́за пагро́за, -зы ж.

угро́зыск (уголо́вный ро́зыск) крымвы́шук, -ку м. (крыміна́льны вы́шук).

угро́хать сов., груб., прост.

1. (убить) ухо́даць;

2. (потратить в большом количестве) убу́хаць.

у́гро-фи́нны мн., этн. у́гра-фі́ны, -наў;

у́гро-фи́нский у́гра-фі́нскі;

у́гро-фи́нские языки́ лингв. у́гра-фі́нскія мо́вы.

у́гры мн., этнол. у́гры, род. у́граў.