отшиба́ться страд. адбіва́цца;
отшиби́ть сов., разг., прям., перен. адбі́ць;
у меня́ отши́бло па́мять безл. у мяне́ адбі́ла па́мяць.
отши́бленный разг. адбі́ты.
отшива́ть несов.
1. (снимать обшивку) стр. адшыва́ць, адшалёўваць, адбіва́ць (ашалёўку);
2. (прогонять, отстранять) груб., прост. адшыва́ць, адпрэ́чваць;
отшива́ться страд.
1. адшыва́цца, адшалёўвацца, адбіва́цца;
2. адшыва́цца, адпрэ́чвацца; см. отшива́ть.
отши́вка ж. (действие) адшыва́нне, -ння ср., адшы́ўка, -кі ж., адшалёўванне, -ння ср., адшалёўка, -кі ж., адбіва́нне, -ння ср., адбі́ўка, -кі ж.
отши́ть сов.
1. (кончить шить) разг. адшы́ць;
2. (снять обшивку) стр. адшы́ць, адшалява́ць, адбі́ць (ашалёўку);
3. (прогнать, отстранить) прост. адшы́ць, адпрэ́чыць.
отши́ться сов. (кончить шить) разг. адшы́цца.