Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отшиба́ться страд. адбіва́цца;

отшиби́ть сов., разг., прям., перен. адбі́ць;

у меня́ отши́бло па́мять безл. у мяне́ адбі́ла па́мяць.

отши́бленный разг. адбі́ты.

отшива́ть несов.

1. (снимать обшивку) стр. адшыва́ць, адшалёўваць, адбіва́ць (ашалёўку);

2. (прогонять, отстранять) груб., прост. адшыва́ць, адпрэ́чваць;

отшива́ться страд.

1. адшыва́цца, адшалёўвацца, адбіва́цца;

2. адшыва́цца, адпрэ́чвацца; см. отшива́ть.

отши́вка ж. (действие) адшыва́нне, -ння ср., адшы́ўка, -кі ж., адшалёўванне, -ння ср., адшалёўка, -кі ж., адбіва́нне, -ння ср., адбі́ўка, -кі ж.

отши́тый адшы́ты, адпрэ́чаны; см. отши́ть 3.

отши́ть сов.

1. (кончить шить) разг. адшы́ць;

2. (снять обшивку) стр. адшы́ць, адшалява́ць, адбі́ць (ашалёўку);

3. (прогнать, отстранить) прост. адшы́ць, адпрэ́чыць.

отши́ться сов. (кончить шить) разг. адшы́цца.

отшлёпанный адшлёпаны;