Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

отве́тный у адка́з;

отве́тный вы́стрел стрэл у адка́з;

отве́тная статья́ арты́кул, напі́саны ў адка́з.

отве́тственно нареч. з адка́знасцю;

отве́тственность адка́знасць, -ці ж.;

отве́тственный адка́зны.

отве́тствовать уст.

1. сов. адказа́ць;

2. несов. адка́зваць.

отве́тчик юр. адка́зчык, -ка м.;

отве́тчица адка́зчыца, -цы ж.

отвеча́ть несов.

1. в разн. знач. адка́зваць;

отвеча́ть на вопро́с адка́зваць на пыта́нне;

отвеча́ть за свой посту́пок адка́зваць за свой учы́нак;

отвеча́ть на дру́жбу дру́жбой адка́зваць на дру́жбу дру́жбай;

2. (соответствовать) адпавяда́ць;

отвеча́ть тре́бованиям адпавяда́ць патрабава́нням.

отве́шенный

1. адва́жаны;

2. адве́шаны; см. отве́сить;

отве́шивание

1. адва́жванне, -ння ср.;

2. адве́шванне, -ння ср.; см. отве́шивать;